گیش دا داغلار آغ جِینَر یاز گارِهَ
آغ یِل اَسَر داغ جِیینَر یاز گارهَ
آل چاغازی آغ خَطی نَ یاز گارهَ
آش چاتینی ییغ آستارین چاتاچات
آشیخ علی سازا دِسین سوزونَ
حَق چیخاتسین خائِن نارین جوزونه
اوز یارینّان نِجَ آیری سالدی اوزونی
حسرت گالدی یار اَلینَ چاتاچات
آش چاتینی ییغ آستارین چاتاچات
گَرَ دِ گاشلارین جوزلَرین آله
جَزَلَر داغلاری دالدان دا دالَ
چادیر لار چوشدولَر دوشدولَر یولَ
آش چاتینی ییغ آستارین چاتاچات
**************************
توضیح:
این شعر درباره ی عشایر آذری هستش،به دوداخ دَیمَز هم معروفه
علت نامگذاریش این هستش که اگه درست بخونینش لبهاتون اصلا بهم برخورد نمیکنه
امیدورام با اعراب گذاریش خوب تونسته باشم بیانش کنم هرچند نوشتنه خود اذری سخته
چون بعضی حروف این زبان تو فارسی وجود نداره